هماهنگه

فردا ششمین سالگرد 18 تیره، یاد همه ی اتفاقاتش به خیر که هنوزم دلهای خیلیا رو خون میکنه، این حرفا تکراریه، فقط خواستم بگم که منم جزو اونایی هستم که یاد باطبی و بقیه هستن

پنجشنبه خیلی روز خوبی بود، دقیقا مثل چهارشنبه که خیلی خوش گذشت، کاشکی همیشه همه چی همینجوری شاد و خوب باشه، هم مثل پنجشنبه هم مثل چهارشنبه

شاعر میفرماید : من دارم عذاااااااااااااااااب میییییییییییییییییکشم

دو تا چیز بدجوری این روزا روی اعصابمه، به محض اینکه در موردشون حرف میزنم یا فکر میکنم بهشون چت میزنم، یکی نمره ها و وضعیت درسی، اون یکی هم اتفاقات اخیر توی مملکت

استاد هماهنگه شما ادامه بدین! یعنی چی آقا؟ چه معنی داره این؟ هماهنگه یعنی چی؟

زادگاه تخیل بلندپروازانه و رویاهای قشنگ رو دارم پیدا میکنم، شاید این راهش باشه، شاید روحیه بده، شاید انگیزه باشه برای حتی درس خوندن، شاید، شایدم هزارتا شاید دیگه

پوئن منفی خوردن هم عالمی داره ها، الآن یهویی یادم اومد، الآن اگه وحید بخونه اینو باز میگه عجب خری هستی تو حمید، باز که داری فکر میکنی، ولی جون تو یهویی الآن یادم اومد

 : از هر دری یه حرفی، دو خط دری وری، ولی آخرش باید محکم باشه مثل این

تو گوش می دادی،  اما مرا نمی دیدی

ببین، ببین، ببین، ببین، ببین

یه موقعها فکر میکنم پیش خودم که من چه حالی دارم، خوشحالم واسه خودم، کی الآن حس و حال براش مونده که تو حس و حال داری آخه؟ یه موقعها فکر میکنم من چقدر علافم که نزدیکه 6 ماهه دارم فکر میکنم ولی یه موقعها هم فکر میکنم که شاید ارزششو داشته باشه، هنوزم فکر میکنم که حداقل برای من ارزششو داره، ارزش 6 ماه فکر کردن و چندین ماه دیگه صبر کردن رو داره، حتی شاید ارزش بیشتر از چندین ماه صبر کردن رو هم داره، شایدم نداره، ولی من صبر میکنم و همچنان فکر میکنم، فکر میکنم حداقل ارزش فکر کردن رو داره، شاید 6 ماه و حتی یک سال فکر کردن هم کمه، باید خوب خوب همه ی جوانب رو در نظر بگیرم، برای در نظر گرفتن و سنجیدن همه ی جوانب چقدر وقت لازمه؟

 این چند خط دقیقا فکر هر روز من بوده توی این چند وقت اخیر، فکر هر لحظه ام نه ها، فقط هر موقع که یادش افتادم دقیقا همین چیزا به ذهنم خطور کرده، یه موقعها شدیدا خسته میشم از این فکر ولی بیشتر موقعها کلی بهم روحیه میده، برام خیلی جالبه که این فکر موقع خواب باعث میشه ظرف کمتر از 2 دقیقه خوابم ببره، اونم چه خوااااااااابی، راحت و بی دغدغه، پر از امید و رویاهای قشنگ و رنگارنگ، البته رویاهای قشنگی که می بینم اکثرا ربطی به این فکرهام نداره

به هر حال هر چه پیش آید خوش آید

جمعه 17 تیر 1384 ساعت 23:50

چند نکته

شما بر علیه! اسلام و گرآن و عفت عیمومی رفتار چردین، اصلا شما چه نسبتی با هم دارین چه چنار هم نشستین؟ خوب برین بشینین توی دانیشگاه خودتون درس بخونین، شما فگط اینجا برای ما دردسر درست میکنید، از شما چه دانشجو  هستید  اینتظار نمیره چه فگط  کامپویوتر و الیچیترونیچ یاد بجیرید، باید به وجوه شخصیتی خودتون هم رسیدجی کنید

خفه بینیم بابا شِپل، همین مونده بود تو گلابی بخوای از این چیزا حرف بزنی و ارشاد کنی، برو اول قیافتو درست کن بعدا بیا حرف بزن

 : شعر امروز

دلا تا کی در این زندان فریب این و آن بینی ، یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

 :  حرف اول

تمام دردها رو فراموش کن، تازه اول خوشیه، یعنی باید بشی مثل قبل، همیشه شاد و شنگول، میدونم که میشی، اونم کمک میکنه، این اون که اینجا گفتی خیلیا و خیلی چیزا میتونن باشن، ولی مهم خوشیته، حالشو ببر

: حرف آخر

سرباز چه بسیار می بینم! اما کجایند مردان جنگی بسیار! پوشاکشان جامه ی همسان نام دارد. ای کاش آنچه بدان پوشیده میدارند همسان نباشد

چنان کسانی باشید که چشمانشان همواره دشمن جوی است، جویای دشمنتان! و در نخستین نگاه برخی از شما برق نفرتی هست

دشمنتان را بجویید و جنگتان را برپا کنید! جنگی در راه اندیشه هاتان : و اگر اندیشه هاتان از پای درآمد، باز راست کرداری شما می باید غریو پیروزی بردارد

چهارشنبه 15 تیر 1384 ساعت 00:16

باید پایبند باشی

اگه واقعا ادعات میشه که به آزادی و حق انتخاب اعتقاد داری، باید تحمل کنی، چون اگه تو کاری کردی باید منتظر باشی که اونم انجام بده، حالا با شدت کمتر باشه چه بهتر، ولی من واقعا موندم آخه مگه کیه این بشر؟ این نشون میده که هنوز خیلی بچه اس، حالا حالاها بزرگ نمیشه، فقط نشون میده که بزرگ شده، سخته ها، خیلی سخته، شاید اگه می فهمید اینجوری عذابت نمیداد، اونوقت تو هم کاری نمیکردی که بعدا بگی باید تحمل کنی و از این حرفا، عیبی نداره، بیخیال، فدای سرت

3 روزی میشه که جدا شدم از حرفات، واقعا آرامش میدی بهم، خیلی خیلی زیاد، اینقدر که تو امید میدی به زندگی من هیچکس و هیچ چیز نتونسته بده، دوست دارم هر حرفتو اینقدر بخونم که حفظ بشم، هم خودشو هم معنیشو، چون میدونم خودت از سرسری خوندن بدت میومده، تمام تلاشمو میکنم که سرسری نخونم و روی هر حرفت کلی فکر کنم، دمت گرم

 شروع میکنم از همین فردا بدون در نظرگرفتن چیزایی که امروز دیدم

دوشنبه 13 تیر 1384 ساعت 23:50

هر کلامت یه کتابه

واقعا وقتی جمله جمله ی هر کدوم کتاباتو میخونم حداقل روی ساده ترین جمله ات 10 ثانیه فکر میکنم، ولی واقعا یه سری جملاتت هر کدومش توضیح تمام کتابت تا اون خط یا تمام کتابای قبلیت یا اصلا خودش یه کتاب جدیده، تو فوق العاده ای، فوق العاده

این مسئله ی "من" و "تو" و "او" و اینا حتی برای خود من هم یه موقعها گیج کننده اس، به علی هم گفتم میشه خیلی راحت "من" رو با یه جمله ی فدای سر"ت" به "تو" تبدیل کرد، "تو" هم که همون "تو"ئه، "او" هم که میشه اینقده خودمونی شد باهاش که دیگه بهش بگی "تو"

اما : من ِ من چیزي ست که بر او چیره می باید شد، من ِ من مرا ننگ بزرگ بشر است

میگه : درست است که ما عاشق زندگی هستیم، اما نه از آن رو که بدان خو کرده ایم، بل از آن رو که خو کرده ی عشقیم. عشق هیچ گاه بی بهره از جنون نیست، اما جنون نیز هیچ گاه بی بهره از خِرد نیست

بازم میگه : تنها بدان خدایی ایمان دارم که رقص بداند. و چون ابلیس ام را دیدم، او را جدی و کامل و ژرف و باوقار یافتم. او جانِ سنگینی بود. از راه اوست که همه چیز فرو می افتد. با خنده می کُشیم نه با خشم! خیز تا "جانِ سنگینی" را بکُشیم

بخند، بخند، بخند، بخند

من بعد از اون مدت کوتاه همین چند وقت پیش که خنده ام نمیومد حالا دیگه فقط دارم می خندم، صبح تا شب، شاید اینجوری بشه اون جانِ سنگین را بکشم

میگه : چون راه رفتن آموختم، به دویدن پرداختم. چون پرواز کردن آموختم، دیگر برای جنبیدن نیاز به هیچ فشاری ندارم. اکنون سبکبارم، اکنون در پرواز، اکنون می بینم خویشتن را در زیر پای خویش، اکنون خدایی در من رقصان است

وصف گامهای بعدی من بود این جمله ها، البته اگه "تو" بخوای، "تو"یی که خیلی باهات خودمونی شدم

بیخود نبود گفتم که هر کلامش یه کتابه، یه بار که چیزی نیست، صد بار دیگه جمله هایی رو که میگه بخونین و صد بار دیگه هم بهش فکر کنین، هنوز هم فکر باید کرد تا معنای کلامش رو اونجوری که خودمون می فهمیم کامل بفهمیم

اینو یکی دیگه میگه که خیلی خیلی خوب میشناسمش، ولی هنوز خوب نمیشناسمش : کار ما از اینکه بدتر نمیشه، چشم ما بیشتر از این تر نمیشه

تر شدن چشمی که از صدتا قهقهه لذتش بیشتره

جمعه 10 تیر 1384 ساعت 23:53

فدای سرت

امتحان تموم، یعنی عشق و حال، با اینکه امتحانا از دو جهت کوفتم شد، یکی نتایج درخشان قابل پیش بینی خود امتحان و اون یکی نتایج درخشان انتخابات، بیخیال، فعلا مهم تموم شدن امتحاناس و صفااااااااااااا

غصه نخور فدای سرت

وضعیت آبیه، یعنی خوبه، سفید نیست چون قبلا قرمز نبوده، قبلا بی رنگ بوده، الآن آبیه، قدم به قدم و آروم آروم، اصلا هول نشو پسر

باید برسه اون روزی که توش حرف باشه، کی میرسه نه من میدونم نه من، فقط خود خودش میدونه، آره، دقیقا نه من میدونم نه من، چون اصلا تویی اینجا در کار نیست، علی اینقدر قشنگ از تو و من و او او گفته که حال کردم تقلید کنم، شایدم تویی باشه، نمیدونم، یعنی میدونم اما نمیدونم، پارادوکسیکاله، خودم هم یه موقعها چت میزنم در مورد چیزی که میگم، ولی میدونم میرسه، بگذریم

چه با خودم حال میکنم من، واسه خودم کلی تریپ انتخاباتی اومدم و دوباره انتخاب شدم،  فردا هم مصاحبه ی مطبوعاتی دارم

ایشالله توی دو سه هفته ی آینده هم فوتوبلاگ رو راه میندازم، همه چیش آمادس، سوژه هم که کلی دارم، خودم که کلی با فوتوبلاگها حال میکنم، خدا کنه همین 4 نفری هم که میان اینجا رو میخونن و شاید یه سری به فوتوبلاگ هم بزنن لذت ببرن

حرفات بی ربطه پسر، نه قدیما و نه حالا، هیچکی نیست اونقده والا، چی میگی باز؟ باز دوباره آهنگ  دامبولی گوش دادیا، برو دنبال کارت، باشه الآن میرم، فقط بگم که

من وای من، روح اگر چه تو

شاهد آنکه اوست، تمام

راه به کجا؟ به دور، دورترین دور از دور

نزدیکم به تو، به او

روح اگر چه تو

تو او، جلوه ی او

روح تو، چه باشد چه نه

من، من از تو، روح ِ تو من

...

چهارشنبه 8 تیر 1384 ساعت 23:40